ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၄
၁ ထိုေရာအခါ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္၊ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလတို႔သည္၊ ၂ ေသာဒံုမင္းႀကီး ေဗရ၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး ဗိရရွ၊ အာဓမာမင္းႀကီး ရွိနပ္၊ ေဇဘိုင္ မင္းႀကီး ေရွမဘာ၊ ေဗလာမင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ စစ္တိုက္ၾက၏။ ေဗလျပည္ကား၊ ေဇာရအမည္လည္း ရွိသတည္း။ ၃ ထိုျပည္ရွိသမွ်တို႔သည္၊ ေသာဒံုအိုင္ျဖစ္ေသာ စိဒၵိမ္ခ်ိဳင့္တြင္ နီးစပ္လ်က္ရွိၾက၏။ ၄ တဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေခေဒါရေလာမာမင္းႀကီးထံ ကြၽန္ခံၿပီးလွ်င္၊ တဆယ္သံုးႏွစ္ေျမာက္ေသာအခါ ပုန္ကန္ၾက၏။ ၅ တဆယ္ေလးႏွစ္ေျမာက္ လွ်င္၊ ေခေဒါရေလာမာမင္းသည္၊ မိမိဘက္ကေနေသာ မင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ တကြလာ၍၊ အာရွတရုတ္ကာနိမ့္ၿမိဳ႔၌၊ ေရဖိမ္ လူမ်ားကုိ၎၊ ဟာမၿမိဳ႔၌ ဇူဇိမ္လူမ်ားကို၎၊ ကိရယသိမ္ခ်ဳိင့္၌ ဧမိမ္လူမ်ားကို၎၊ ၆ စိရေတာင္ေပၚမွာ ေဟာရိလူမ်ား ကို၎ လုပ္ၾကံ၍၊ ေတာနားမွာ ရွိေသာဧလပါရန္ၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ၾက၏။ ၇ တဖန္ျပန္လာ၍၊ ကာေဒရွျပည္၊ အင္မိရွပတ္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၿပီးလွ်င္၊ အာမလက္ျပည္ ရွိသမွ်ကို၎၊ ဟာဇဇုႏၱာမာၿမိဳ႔၌ ေနေသာအာေမာရိလူမ်ားကို၎ လုပ္ၾကံၾက၏။ ၈ ထုိအခါ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး၊ အာဓမာမင္းႀကီး၊ ေဇဘုိင္မင္းႀကီး၊ ေဇာရတည္းဟူေသာ ေဗလာမင္းႀကီး တို႔သည္ ခ်ီထြက္၍၊ စိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၉ ထုိသုိ႔ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္တည္းဟူေသာ၊ မင္းႀကီးေလးပါးႏွင့္၊ မင္းႀကီးငါးပါတို႔ သည္စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၁၀ စိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ ေရညိ‡အက်ိအခြၽဲႏွင့္ ျပည့္ေသာတြင္းမ်ားရွိ၏။ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီးတို႔ သည္ေျပး၍ ထုိတြင္းမ်ား၌ က်ေသ၏။ ၾကြင္းေသာသူတို႔သည္ ေတာင္သို႔ေျပးၾက၏။ ၁၁ ေအာင္ေသာမင္းတို႔သည္၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔၌ ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာႏွင့္ ၿမိဳ႔ရိကၡာရွိသမွ်တို႔ကုိယူ၍ သြားၾက၏။ ၁၂ ေသာဒံုၿမိဳ႔၌ ေနေသာ အာျဗံအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာတို႔ကုိလည္း သိမ္းယူ၍သြား၏။ ၁၃ ထုိေဘးမွလြတ္၍ ေျပးေသာသူတေယာက္သည္၊ ေဟျဗဲလူအာျဗံႏွင့္ မိႆဟာယဖဲြ႔ေသာသူ၊ ဧရွေကာလ ႏွင့္အာေနရ၏ အစ္ကုိအာေမာရိလူမံေရ၏ သပိတ္ေတာနားမွာ ေနေသာ အာျဗံထံသို႔ေရာက္၍၊ သိတင္းၾကားေျပာ ေလ၏။ ၁၄ အာျဗံသည္ မိမိအစ္ကုိသားကုိဘမ္းသြားေၾကာင္းကုိ ၾကားလွ်င္၊ မိမိအိမ္၌ ဘြား၍သြန္သင္ေသာ လူသံုးရာ တဆယ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကုိ စီရင္၍၊ ဒန္ၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္ လုိက္ေလ၏။ ၁၅ ညဥ့္အခါ၊ မိမိလူတို႔ကိုခဲြ၍ တိုက္ေစသျဖင့္၊ လုပ္ၾကံၿပီးလွ်င္၊ ဒမာသက္ၿမိဳ႔ေျမာက္ဘက္ ေဟာဘၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ျပန္ေလ၏။ ၁၆ ရန္သူတို႔ သိမ္းသြားေသာ ဥစၥာရွိသမွ်ကုိ၎၊ မိမိအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာကုိ၎၊ မိန္းမမ်ားႏွင့္ လူမ်ားကို၎၊ တဖန္ေဆာင္ယူခဲ့ေလ၏။ ၁၇ ေခေဒါရေလာမာႏွင့္၊ သူ႔ဘက္ကေနေသာမင္းႀကီးတုိ႔ကို လုပ္ၾကံရာမွ အာျဗံျပန္လာေသာအခါ၊ ေသာဒံု မင္းႀကီးသည္ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွါ ရွာေဝခ်ဳိင့္တည္းဟူေသာ မင္းႀကီးခ်ဳိင့္သုိ႔ထြက္သြား၏။ ၁၈ အျမင့္ဆံုး ေသာ ဘုရားသခင္ ၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္ျဖစ္ေသာ၊ ရွာလင္မင္းႀကီး ေမလခိေဇဒက္သည္လည္း၊ မုန္႔ႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကုိ ေဆာင္ခဲ့ၿပီးလွ်င္၊ ၁၉ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္သည္ အာျဗံအား ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူပါေစေသာဟု၊ အာျဗံအားေကာင္းႀကီးေပး၍၊ ၂၀ သင္၏ရန္သူတို႔ကုိ သင္၏လက္၌ အပ္ႏွံေတာ္မူေသာ၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္လည္း၊ မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္းဟု ျမြက္ဆုိ၏။ အာျဗံသည္လည္း ဥစၥာရွိသမွ်တို႔ကုိ၊ ထုိမင္းအားဆယ္ဘုိ႔တဘုိ႔ လႉေလ၏။ ၂၁ ေသာဒံုမင္းႀကီးကလည္း၊ လူတုိ႔ကုိကြၽႏု္ပ္အားျပန္ေပးပါ။ ဥစၥာတို႔ကုိကား၊ ကိုယ္တုိင္ယူပါေလာ့ဟု အာျဗံ အား ေျပာလုိလွ်င္၊ ၂၂-၂၄ အာျဗံက၊ မင္းႀကီးသည္ အာျဗံကုိငါရတတ္ေစၿပီဟု ေျပာစရာမရွိေစျခင္းငွါ လုလင္တုိ႔သည္ စားၿပီးေသာအရာကို၎၊ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္အတူ လုိက္လာေသာသူ၊ အာေနရ၊ ဧရွေကာလ၊ မံေရတို႔သည္ မိမိတို႔အဘုိ႔ကုိ ယူေစျခင္းငွါ အခြင့္ေပးသျဖင့္၊ သူတို႔ယူေသာ အဘုိ႔ကို၎ထား၍၊ မင္းႀကီး၏ ဥစၥာ၊ အပ္ျခည္တမွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ေျခနင္းႀကိဳးတပင္ျဖစ္ေစ၊ တစံုတခုကိုမွ်ငါမယူဟု ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား ေရွ႔ေတာ္၌၊ ကြၽႏု္ပ္သည္လက္ကို ခ်ီ၍ အဓိ႒ာန္ျပဳပါၿပီဟု၊ ေသာဒံုမင္းႀကီးအားေျပာဆုိေလ၏။ <<< ျပန္သြားရန္ ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းႀကီး ၁၃ <<<
>>> ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းႀကီး ၁၅ သို႕ >>>
၁ ထိုေရာအခါ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္၊ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလတို႔သည္၊ ၂ ေသာဒံုမင္းႀကီး ေဗရ၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး ဗိရရွ၊ အာဓမာမင္းႀကီး ရွိနပ္၊ ေဇဘိုင္ မင္းႀကီး ေရွမဘာ၊ ေဗလာမင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ စစ္တိုက္ၾက၏။ ေဗလျပည္ကား၊ ေဇာရအမည္လည္း ရွိသတည္း။ ၃ ထိုျပည္ရွိသမွ်တို႔သည္၊ ေသာဒံုအိုင္ျဖစ္ေသာ စိဒၵိမ္ခ်ိဳင့္တြင္ နီးစပ္လ်က္ရွိၾက၏။ ၄ တဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေခေဒါရေလာမာမင္းႀကီးထံ ကြၽန္ခံၿပီးလွ်င္၊ တဆယ္သံုးႏွစ္ေျမာက္ေသာအခါ ပုန္ကန္ၾက၏။ ၅ တဆယ္ေလးႏွစ္ေျမာက္ လွ်င္၊ ေခေဒါရေလာမာမင္းသည္၊ မိမိဘက္ကေနေသာ မင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ တကြလာ၍၊ အာရွတရုတ္ကာနိမ့္ၿမိဳ႔၌၊ ေရဖိမ္ လူမ်ားကုိ၎၊ ဟာမၿမိဳ႔၌ ဇူဇိမ္လူမ်ားကို၎၊ ကိရယသိမ္ခ်ဳိင့္၌ ဧမိမ္လူမ်ားကို၎၊ ၆ စိရေတာင္ေပၚမွာ ေဟာရိလူမ်ား ကို၎ လုပ္ၾကံ၍၊ ေတာနားမွာ ရွိေသာဧလပါရန္ၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ၾက၏။ ၇ တဖန္ျပန္လာ၍၊ ကာေဒရွျပည္၊ အင္မိရွပတ္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၿပီးလွ်င္၊ အာမလက္ျပည္ ရွိသမွ်ကို၎၊ ဟာဇဇုႏၱာမာၿမိဳ႔၌ ေနေသာအာေမာရိလူမ်ားကို၎ လုပ္ၾကံၾက၏။ ၈ ထုိအခါ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး၊ အာဓမာမင္းႀကီး၊ ေဇဘုိင္မင္းႀကီး၊ ေဇာရတည္းဟူေသာ ေဗလာမင္းႀကီး တို႔သည္ ခ်ီထြက္၍၊ စိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၉ ထုိသုိ႔ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္တည္းဟူေသာ၊ မင္းႀကီးေလးပါးႏွင့္၊ မင္းႀကီးငါးပါတို႔ သည္စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၁၀ စိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ ေရညိ‡အက်ိအခြၽဲႏွင့္ ျပည့္ေသာတြင္းမ်ားရွိ၏။ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီးတို႔ သည္ေျပး၍ ထုိတြင္းမ်ား၌ က်ေသ၏။ ၾကြင္းေသာသူတို႔သည္ ေတာင္သို႔ေျပးၾက၏။ ၁၁ ေအာင္ေသာမင္းတို႔သည္၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔၌ ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာႏွင့္ ၿမိဳ႔ရိကၡာရွိသမွ်တို႔ကုိယူ၍ သြားၾက၏။ ၁၂ ေသာဒံုၿမိဳ႔၌ ေနေသာ အာျဗံအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာတို႔ကုိလည္း သိမ္းယူ၍သြား၏။ ၁၃ ထုိေဘးမွလြတ္၍ ေျပးေသာသူတေယာက္သည္၊ ေဟျဗဲလူအာျဗံႏွင့္ မိႆဟာယဖဲြ႔ေသာသူ၊ ဧရွေကာလ ႏွင့္အာေနရ၏ အစ္ကုိအာေမာရိလူမံေရ၏ သပိတ္ေတာနားမွာ ေနေသာ အာျဗံထံသို႔ေရာက္၍၊ သိတင္းၾကားေျပာ ေလ၏။ ၁၄ အာျဗံသည္ မိမိအစ္ကုိသားကုိဘမ္းသြားေၾကာင္းကုိ ၾကားလွ်င္၊ မိမိအိမ္၌ ဘြား၍သြန္သင္ေသာ လူသံုးရာ တဆယ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကုိ စီရင္၍၊ ဒန္ၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္ လုိက္ေလ၏။ ၁၅ ညဥ့္အခါ၊ မိမိလူတို႔ကိုခဲြ၍ တိုက္ေစသျဖင့္၊ လုပ္ၾကံၿပီးလွ်င္၊ ဒမာသက္ၿမိဳ႔ေျမာက္ဘက္ ေဟာဘၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ျပန္ေလ၏။ ၁၆ ရန္သူတို႔ သိမ္းသြားေသာ ဥစၥာရွိသမွ်ကုိ၎၊ မိမိအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာကုိ၎၊ မိန္းမမ်ားႏွင့္ လူမ်ားကို၎၊ တဖန္ေဆာင္ယူခဲ့ေလ၏။ ၁၇ ေခေဒါရေလာမာႏွင့္၊ သူ႔ဘက္ကေနေသာမင္းႀကီးတုိ႔ကို လုပ္ၾကံရာမွ အာျဗံျပန္လာေသာအခါ၊ ေသာဒံု မင္းႀကီးသည္ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွါ ရွာေဝခ်ဳိင့္တည္းဟူေသာ မင္းႀကီးခ်ဳိင့္သုိ႔ထြက္သြား၏။ ၁၈ အျမင့္ဆံုး ေသာ ဘုရားသခင္ ၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္ျဖစ္ေသာ၊ ရွာလင္မင္းႀကီး ေမလခိေဇဒက္သည္လည္း၊ မုန္႔ႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကုိ ေဆာင္ခဲ့ၿပီးလွ်င္၊ ၁၉ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္သည္ အာျဗံအား ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူပါေစေသာဟု၊ အာျဗံအားေကာင္းႀကီးေပး၍၊ ၂၀ သင္၏ရန္သူတို႔ကုိ သင္၏လက္၌ အပ္ႏွံေတာ္မူေသာ၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္လည္း၊ မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္းဟု ျမြက္ဆုိ၏။ အာျဗံသည္လည္း ဥစၥာရွိသမွ်တို႔ကုိ၊ ထုိမင္းအားဆယ္ဘုိ႔တဘုိ႔ လႉေလ၏။ ၂၁ ေသာဒံုမင္းႀကီးကလည္း၊ လူတုိ႔ကုိကြၽႏု္ပ္အားျပန္ေပးပါ။ ဥစၥာတို႔ကုိကား၊ ကိုယ္တုိင္ယူပါေလာ့ဟု အာျဗံ အား ေျပာလုိလွ်င္၊ ၂၂-၂၄ အာျဗံက၊ မင္းႀကီးသည္ အာျဗံကုိငါရတတ္ေစၿပီဟု ေျပာစရာမရွိေစျခင္းငွါ လုလင္တုိ႔သည္ စားၿပီးေသာအရာကို၎၊ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္အတူ လုိက္လာေသာသူ၊ အာေနရ၊ ဧရွေကာလ၊ မံေရတို႔သည္ မိမိတို႔အဘုိ႔ကုိ ယူေစျခင္းငွါ အခြင့္ေပးသျဖင့္၊ သူတို႔ယူေသာ အဘုိ႔ကို၎ထား၍၊ မင္းႀကီး၏ ဥစၥာ၊ အပ္ျခည္တမွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ေျခနင္းႀကိဳးတပင္ျဖစ္ေစ၊ တစံုတခုကိုမွ်ငါမယူဟု ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား ေရွ႔ေတာ္၌၊ ကြၽႏု္ပ္သည္လက္ကို ခ်ီ၍ အဓိ႒ာန္ျပဳပါၿပီဟု၊ ေသာဒံုမင္းႀကီးအားေျပာဆုိေလ၏။ <<< ျပန္သြားရန္ ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းႀကီး ၁၃ <<<
>>> ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းႀကီး ၁၅ သို႕ >>>
This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.
ConversionConversion EmoticonEmoticon