ေန႕စဥ္ က်မ္းစာဖတ္ရႈျခင္း အဂၤါေန႕ (ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၄ / ၂၀၁၄)

ပထမက်မ္းစာ ဖတ္ရႈျခင္း ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ အခန္းၾကီး ၁၈ း ၉ - ၁၀၊ ၁၄၊ ၂၄ - ၂၅၊ ၃၀ ၊ ၁၉ း ၃
ဒုတိယက်မ္းစာ ဖတ္ရႈျခင္း ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၈၆း ၁ - ၆
ဧေဝဂလိက်မ္း ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၅ း ၂၁ - ၄၃


ပထမက်မ္းစာ ဖတ္ရႈျခင္း ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ အခန္းၾကီး ၁၈ း ၉ - ၁၀၊ ၁၄၊ ၂၄ - ၂၅၊ ၃၀ ၊ ၁၉ း ၃

ဒါဝိဒ္၏ ကြၽန္တို႔သည္ အဗရွလံုကိုေတြ႔ၾက၏။ သူသည္ျမည္းကို စီးလ်က္ပင္ ျမည္းသည္ ႀကီးေသာ သပိတ္ပင္အကိုင္းအခက္ ေအာက္သို႔ဝင္၍၊ အဗရွလံု၏ေခါင္းသည္ သပိတ္ပင္၌ၿငိသျဖင့္ မိုဃ္းႏွင့္ေျမႀကီးစပ္ၾကားမွာ တြဲလြဲဆြဲလ်က္ ေန၍၊ျမည္းသည္ အလိုအေလ်ာက္ သြားေလ၏၊
၁၀ ျမင္ေသာသူတစ္ေယာက္သည္ ယြာဘထံသို႔သြား၍၊ သပိတ္ပင္၌ အဗရွလံုဆြဲေနသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခဲ့သည္ဟု ၾကားေျပာလွ်င္၊ 
၁၄ ယြာဘက၊ သင္ႏွင့္အ တူငါမေနအားဟုဆိုလ်က္လွံယဥ္သုံးစင္းကိုကိုင္ယူ၍ သပိတ္ပင္အလယ္၌ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသာ အဗရွလံုး၏ႏွလံုးကို ထုတ္ခ်င္းခပ္ ထိုးေလ၏။  
၂၄ ဒါဝိဒ္သည္ ၿမိဳ႔တံခါးႏွစ္ထပ္ၾကားမွာ ထိုင္၍ေန၏။ ကင္းေစာင့္တေယာက္သည္ ၿမိဳ႔ရိုးတံခါးေပၚျပအိုး မိုးေအာက္သို႔တက္၍ ေျမာ္ၾကည့္သျဖင့္ လူတေယာက္တည္းေျပးလာသည္ကို ျမင္ေသာအခါ၊
၂၅ ရွင္ဘုရင္အား ဟစ္၍ေလွ်ာက္ေလ၏။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ တေယာက္တည္းျဖစ္လွ်င္သိတင္းပါလိမ့္မည္ဟု အမိန္႔ရွိ၏။ ထိုသူသည္ေျပးလာ၍ အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ 
၃၀ ရွင္ဘုရင္က၊ ဤအနားမွာ ေရႊ႕၍ေနေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း သူသည္ေရႊ႕၍ေန ေလ၏။ 
စစ္တိုက္ရာမွ ေျပးေသာ သူတုိ႔သည္ရွက္၍ တိတ္ဆိတ္စြာ ေျပးတက္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႔ထဲသို႔ တိတ္ဆိတ္စြာ ေျပးဝင္ၾက၏။ 
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ဒုတိယက်မ္းစာ ဖတ္ရႈျခင္း ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၈၆း ၁ - ၆

အိုထာဝရဘုရား၊ နားေတာ္ကိုလွည့္၍ အကြၽႏ္္ုပ္စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဆင္းရဲငတ္မြတ္ပါ၏။
အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရားသခင္၊ သန္႔ရွင္းသူတို႔အဝင္ျဖစ္ေသာ အကြၽႏ္ုပ္၏ ဝိညာဥ္ကိုေစာင့္ မ၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ကိုးစားေသာ အကြၽႏ္ုပ္၏ကြၽန္ကို ကယ္တင္ေတာ္မူပါ။
အုိထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို အစဥ္ေအာ္ဟစ္ပါသည္ျဖစ္၍၊ ကယ္မသနားေတာ္မူပါ။
အုိထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ကို အကြၽႏ္ုပ္ တသပါသည္ ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြၽန္သည္ ဝမ္းေျမာက္မည္အေၾကာင္း ျပဳေတာ္မူပါ။
အုိထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေကာင္းေသာသေဘာ၊ သည္းခံတတ္ေသာ သေဘာႏွင့္ ျပည့္စံု၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ပဌာနာျပဳေသာ သူအေပါင္းတို႔အား ကရုဏာေတာ္ၾကြယ္ဝပါ၏။
အုိထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ ပဌနာစကားကို နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ အသနားေတာ္ခံေသာ စကားသံကုိ မွတ္ေတာ္မူပါ။ ေဘးေရာက္သည့္ကာလ ကိုယ္ေတာ္ကို ေခၚပါမည္။ 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ဧေဝဂလိက်မ္း ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၅ း ၂၁ - ၄၃
 
၂၁ ေယရႈသည္ ကမ္းတဘက္သို႔ကူးျပန္၍ အိုင္နားမွာရွိေတာ္မူစဥ္၊ မ်ားစြာေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ အထံေတာ္၌ စုေဝးၾက၏။
၂၂ ထိုအခါ ယာဣရု အမည္ရွိေသာ တရားစရပ္မႉးသည္ လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္လွ်င္၊ ေျခေတာ္ရင္း၌ ျပပ္ဝပ္လ်က္၊ အကြၽႏ္ုပ္၏သမီးငယ္ေသလုပါၿပီ။
၂၃ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္သည္ ၾကြ၍ သူ႔ကိုကယ္တင္ျခင္းငွါ သူ၏အေပၚ၌ လက္ကိုတင္ေတာ္မူလွ်င္ အသက္ရွင္ပါလိမ့္မည္ဟု မ်ားစြာေတာင္းပန္၏။
၂၄ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူႏွင့္အတူသြား၍ မ်ားစြာေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုၿခံရံလ်က္ ထိခိုက္ တိုက္မိၾက၏။
၂၅ ထိုအခါ တဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေသြးသြန္အနာစြဲေသာေၾကာင့္၊
၂၆ မ်ားစြာေသာေဆးသမားတို႔လက္၌ အလြန္ခံရ၍၊ ဥစၥာရွိသမွ်ကုန္ေသာ္လည္း သက္သာမရသည္သာမက၊ အနာတိုးေသာမိန္းမတေယာက္သည္၊
၂၇ ေယရႈ၏သိတင္းေတာ္ကို ၾကားသည္ရွိေသာ္၊
၂၈ ငါသည္ အဝတ္ေတာ္ကိုသာတို႔လွ်င္ ခ်မ္းသာရမည္ဟု ဆိုသည္ႏွင့္၊ လူအစုအေဝးထဲ၌ ေနာက္ေတာ္သို႔လာ၍ အဝတ္ေတာ္ကို တို႔ေလ၏။
၂၉ ထိုခဏျခင္းတြင္ အေသြးစုေဝးရာ ခမ္းေခ်ာက္သည္ျဖစ္၍၊ ထိုေရာဂါႏွိပ္စက္ျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ၿပီဟု မိမိကိုယ္၌ သိေလ၏။
၃၀ ေယရႈသည္ မိမိကိုယ္မွ တန္ခိုးထြက္သည္ကို ခ်က္ျခင္းသိေတာ္မူလွ်င္၊ လူအစုအေဝး၌ ေနာက္သို႔လွည့္၍၊ ငါ့အဝတ္ကို အဘယ္သူ တို႔သနည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။
၃၁ တပည့္ေတာ္တို႔က၊ လူအစုအေဝးသည္ ကိုယ္ေတာ္အားထိခိုက္ ၾကသည္ကို ျမင္လ်က္ပင္၊ ငါ့ကိုအဘယ္သူတို႔သနည္းဟု ေမးေတာ္မူပါသည္တကားဟု ေလွ်ာက္ၾက ေသာ္လည္း၊
၃၂ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသို႔ျပဳေသာသူကိုျမင္ျခင္းငွါ ပတ္လည္သို႔ၾကည္ရႈေတာ္မူ၏။
၃၃ ထိုမိန္းမသည္ ကိုယ္၌ အဘယ္သို႔ျဖစ္သည္ကို သိေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လႈပ္လ်က္ အထံေတာ္သို႔လာၿပီးလွ်င္၊ ျပပ္ဝပ္၍ အထိုအေၾကာင္းရွိသမွ်ကို အဟုတ္အမွန္ ၾကားေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၄ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ငါ့သမီး၊ သင္၏ ယံုၾကည္ျခင္းသည္ သင့္အနာကိုၿငိမ္းေစၿပီ။ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားေလာ့။ ေရာဂါႏွိပ္စက္ျခင္းႏွင့္ကင္းလြတ္ေစဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၅ ထိုသို႔မိန္႔ေတာ္မူစဥ္တြင္ တရားစရပ္မႉးအိမ္မွ လူလာ၍၊ ကိုယ္ေတာ္၏သမီးေသပါၿပီ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆရာကိုေႏွာင့္ရွက္ေသးသနည္း ဟု ဆိုၾက၏။
၃၆ ထိုစကားကို ေယရႈသည္ၾကားလွ်င္၊ မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ ယံုၾကည္ျခင္းစိတ္တခုသာရွိေစေလာ့ဟု တရားစရပ္မႉးအား ခ်က္ျခင္းမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၇ ေပတရု၊ ယာကုပ္၊ ယာကုပ္၏ညီ ေယာဟန္မွတပါး အဘယ္သူကိုမွ်မလိုက္ေစဘဲ၊
၃၈ တရားစရပ္မႉးအိမ္သို႔ေရာက္၍ အုန္းအုန္း သဲသဲျပဳၾကသည္ကို၎၊ အလြန္ငိုေၾကြးျမည္တမ္းေသာသူတို႔ကို၎၊ ျမင္ေတာ္မူလွ်င္၊
၃၉ အတြင္းသို႔ဝင္၍ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အုန္းအုန္းသဲသဲျပဳ၍ ငိုေၾကြးၾကသနည္း။ သူငယ္ေသသည္မဟုတ္ အိပ္ေပ်ာ္သည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ္၊
၄၀ ထိုသူတို႔သည္ ျပက္ယယ္ျပဳၾက၏။ ထိုသူရွိသမွ်တို႔ကို ျပင္သို႔ထြက္ေစၿပီးမွ သူငယ္၏ မိဘတို႔ကို၎၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ပါေသာသူတို႔ကို၎ ေခၚၿပီးလွ်င္၊ သူငယ္ေလ်ာင္းရာအရပ္သို႔ဝင္၍၊
၄၁ သူငယ္၏ လက္ကို ကိုင္ေတာ္မူလ်က္၊ တလိသကုမိဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အနက္ကား၊ မိန္းမငယ္ ထေလာ့ငါဆို၏ဟု ဆိုလိုသတည္း။
၄၂ ထိုခဏျခင္းတြင္ မိန္းမငယ္သည္ထ၍လွမ္းသြား၏။ သူသည္ တဆယ္ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ရွိ၏။ ထိုသူတို႔သည္ အလြန္မိန္းေမာေတြေဝျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏။
၄၃ ထိုအမႈအရာကို အဘယ္သူမွ် မသိေစမည္ အေၾကာင္း၊ ထိုသူတို႔ကို က်ပ္တည္းစြာပညတ္ေတာ္မူ၍၊ သူ႔အား စားစရာေပးေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
Newest
Previous
Next Post »